इथिओपिया हा आफ्रिकेतील सर्वात मोठा तीळ उत्पादक आणि निर्यातदार देशांपैकी एक आहे, कारण तो जागतिक बाजारपेठेत मोठ्या प्रमाणात निर्यात करतो. इथिओपियातील वेगवेगळ्या भागात तीळाचे उत्पादन घेतले जाते. तिग्रे, अमहारा, सोमिलिया आणि ओर्मिया येथे ते एक प्रमुख पीक म्हणून घेतले जाते.
इथिओपियामध्ये तीळ उत्पादन आणि निर्यातीबाबत आव्हाने आणि संधी
इथिओपियामध्ये तीळ उत्पादनाच्या संधी
इथिओपियातील वैविध्यपूर्ण कृषी-पर्यावरणशास्त्र तीळ उत्पादनासाठी योग्य आहे. इथिओपियामध्ये अनेक तीळ जातींची लागवड केली जाते. इथिओपियामध्ये तीळ उत्पादनाच्या संधी आणि भविष्यातील माहितीपत्रक खालीलप्रमाणे दर्शविले आहे.
- तीळ उत्पादनासाठी जमीन योग्यता: इथिओपियामध्ये तिळाच्या उत्पादनासाठी विविध क्षेत्रांमध्ये प्रचंड क्षेत्र आहे (टिग्रे, अम्हारा, बेनशांगुल असोसा, गॅम्बेला, ओरोमिया, सोमालिया आणि एसएनएनपी प्रदेश),
- जागतिक बाजारपेठेत इथिओपियन तिळाला चांगली मागणी आहे,
- देशभरातील विविध संशोधन केंद्रांमध्ये संशोधन आणि पडताळणीच्या अधीन असलेल्या काही जाती आहेत आणि शेतकरी आणि उत्पादकांना या जातींचा प्रसार करणे प्रोत्साहनदायक ठरेल. तीळ संशोधन आणि विकासाला प्रोत्साहन देणे, देशाला पिकाच्या योगदानाकडे लक्ष देणे यामुळे पिकाचे उत्पादन आणि उत्पादकता सुधारण्यास मदत होईल. तरीही, परकीय चलन कितीही असले तरी या पिकाला कमी महत्त्व देण्यात आले आहे.
- शिखर कालावधीसाठी (लागवड, तण काढणी आणि कापणी) उच्च कामगार स्रोत असतो.
- तीळ गुंतवणुकीसाठी सरकारी आणि खाजगी कर्जदारांकडून कर्ज सुविधा
५. कॉफीनंतर मका आणि गहू ही प्रमुख निर्यात वस्तू असली तरी, इतर पिकांच्या तुलनेत तीळ संशोधनाकडे कमी लक्ष दिले जाते.
६. सुधारित तंत्रज्ञानाचा अभाव (लागवड, कापणी यंत्र): बहुतेक तीळ उत्पादक असे शेतकरी आहेत ज्यांना आधुनिक लागवड आणि कापणी यंत्रे आणि मळणी यंत्रे परवडत नाहीत.
७. सुधारित सुविधांचा अभाव
८. तीळ पिकाचा खतांना कमी प्रतिसाद
९. तुटणे: नैसर्गिक तिळाच्या कॅप्सूल पक्व झाल्यावर बिया फुटतात आणि गळून पडतात आणि कापणी उशिरा होते. तुटल्यामुळे तीळाचे उत्पादन लक्षणीय प्रमाणात कमी होते, अगदी कापणी करून स्थानिक पातळीवर 'हिल्ला' म्हणून ओळखले जाणारे बंडल देखील केले जाते. गुळगुळीत जमिनीवर किंवा प्लास्टिकच्या चादरीवर कापणी गोळा करणे हा एक चांगला उपाय आहे.
इथिओपियातील वेगवेगळ्या भागात लघु शेती तीळाचे उत्पादन वेगवेगळ्या जमिनी मालकांकडून केले जाते. शेकडो हेक्टरमध्ये मोठे गुंतवणूकदार आहेत, तर लहान शेतकऱ्यांकडे दहा हेक्टरपेक्षा कमी जमीन आहे, जिथे काही भागात वेगवेगळ्या ठिकाणी जमिनीचे तुकडे असल्याने त्यांना अतिरिक्त उत्पादन खर्च येतो आणि असमान पीक व्यवस्थापन होते. मागासलेल्या उत्पादन पद्धतीसह लघु शेतीमुळे तीळ उत्पादन उत्पादकता खूपच कमी झाली. शेतकऱ्यांखालील बहुतेक भागात तिळाची उत्पादकता
व्यवस्थापन १० क्विंटल/हेक्टर पेक्षा कमी आहे. गुंतवणूकदार सघन उत्पादन प्रणालीऐवजी व्यापक उत्पादन प्रणाली वापरतात
उत्पादन, जे शेताच्या आकाराकडे दुर्लक्ष करून उत्पादन कमी आहे.
४. तीळ निर्यात आणि विपणन
तीळ हे इथिओपियामध्ये उत्पादित होणारे आघाडीचे तेल पीक आहे आणि देशाच्या निर्यात उत्पन्नात दुसऱ्या क्रमांकाची निर्यात करणारी वस्तू आहे. २०१२ मध्ये जागतिक तिळाचे उत्पादन, उत्पादकता आणि क्षेत्र अनुक्रमे ४४४१६२० टन, ५५८५ Hg/हेक्टर आणि ७९५२४०७ हेक्टर होते आणि त्याच वर्षी इथिओपियामध्ये उत्पादन, उत्पादकता आणि क्षेत्रफळ अनुक्रमे १८१३७६ टन, ७५७२ Hg आणि २३९५३२ हेक्टर होते (www.FAOSTAT.fao.org).
चीन हा इथिओपियन तीळांचा सर्वात मोठा आयातदार आहे. २०१४ मध्ये इथिओपियाने ३४६,८३३ टन तीळ निर्यात केले ज्यामुळे ६९३.५ दशलक्ष अमेरिकन डॉलर्सचा महसूल मिळाला. तथापि, २०१५ मध्ये तीळाची परदेशी निर्यात २४% ने कमी झाली कारण खराब हवामानामुळे बियाण्यांची गुणवत्ता खालावली आणि तिळाच्या किंमतीत घट झाली आणि जास्त पुरवठा झाला.
पोस्ट वेळ: ऑक्टोबर-१४-२०२२
